Pytanie: Jaki jest status apteki szpitalnej w świetle ustawy refundacyjnej?
Odpowiedz:
pojęcie „apteka” w ustawie refundacyjnej odnosi się tylko i wyłącznie do aptek ogólnodostępnych i punktów aptecznych w rozumieniu Prawa farmaceutycznego – art. 2 pkt 2 ustawy refundacyjnej.
Lek dostępny w aptece na receptę oznacza lek, który może zostać wydany jedynie z dyspozycji lekarza, nie jest to lek wydawany odręcznie.
W moim przekonaniu zapis ten odnosi się również poniekąd do aptek szpitalnych, albowiem dotyczy świadczeniodawców w ogólności, a zatem – art. 5 pkt 41 ustawy oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:
a) podmiot wykonujący działalność leczniczą w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej,
b) osobę fizyczną inną niż wymieniona w lit. a, która uzyskała fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej działalności gospodarczej,
c)
d) podmiot realizujący czynności z zakresu zaopatrzenia w środki pomocnicze i wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi;
Punkt 4 stanowi, że Minister właściwy do spraw zdrowia, wszczynając postępowanie z urzędu, wzywa podmiot odpowiedzialny lub podmiot działający na rynku spożywczym do przedstawienia informacji określonych w art. 28 pkt 3-7. Informacja, o której mowa w tym zapisie, dotyczy elementów wniosku ustalenie albo zmianę urzędowej ceny zbytu leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4. Zobowiązanie do udzielenia tej informacji dotyczy podmiotu działającego na rynku spożywczym w rozumieniu art. 3 pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd do Spraw Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w sprawie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 179 z 07.07.2007, str. 59) oraz podmiotu odpowiedzialnego będącego przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 i Nr 180, poz. 1280) lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który wnioskuje lub uzyskał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego.
W sprawie odpłatności nie jestem w stanie powiedzieć nic więcej niż to wynika z ustawy – mamy urzędową cenę zbytu, która powiększana jest o 5% urzędowej marży hurtowej. Z art. 9 ustawy refundacyjnej wynika obowiązek do nabycia danych produktów w cenie nie wyższej niż urzędowa cena zbytu powiększona o marżę nie wyższą niż urzędowa marża hurtowa.
Z ust. 2 wynika konieczność nabycia po cenie nie wyższej niż urzędowa cena zbytu leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, stanowiącego podstawę limitu, uwzględniając liczbę DDD leku, jednostek środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego w opakowaniu albo liczbę jednostkowych wyrobów medycznych, albo liczbę jednostek wyrobu medycznego.
Pozdrawiam,
Olga Dragańska-Kruk